Δημοσιευμένες εργασίες για τους κηδεμόνες

Ένα σημαντικό λάθος που γίνεται συχνά, είναι οι περιπτώσεις κλινικών εργασιών που μελετούν το αποτέλεσμα της εφαρμογής κηδεμόνων κορμού χωρίς ταυτόχρονη σύγκρισή του με ασθενείς στους οποίους δεν εφαρμόστηκε κηδεμόνας. Συχνά συμπεραίνεται ότι εφόσον στην πλειοψηφία των ασθενών που έβαλαν κηδεμόνα δεν υπήρξε εξέλιξη της σκολίωσης τότε οι κηδεμόνες είναι αποτελεσματικοί. Το λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των περιπτώσεων εφηβικής σκολίωσης δεν εξελίσσονται σε σημαντικό βαθμό ούτως ή άλλως.

Το θέμα είναι ακόμα πιο πολύπλοκο εφόσον ακόμα και συγκριτικές μελέτες που υποτίθεται ότι δείχνουν ωφέλεια από τη χρήση κηδεμόνων δεν αποδεικνύουν την ωφέλειά τους.  Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Ένα κλασικό παράδειγμα αποτελεί μια εργασία του 1995. Η συγκριτική αυτή εργασία έδειξε ότι το ποσοστό των ασθενών που είχαν επιδείνωση της σκολίωσης ήταν 36% σε αυτούς που φορούσαν κηδεμόνα ενώ στους ασθενείς που δεν φορούσαν το ποσοστό ήταν 52%. Ωστόσο, πιο προσεκτική ανάλυση έδειξε ότι οι ασθενείς που φόρεσαν κηδεμόνα είχαν θωρακικού τύπου σκολίωση σε ποσοστό 68%, ενώ οι ασθενείς που δεν φόρεσαν κηδεμόνα σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό (81%).  Γνωρίζουμε όμως, ότι η θωρακικού τύπου σκολίωση έχει αυξημένη πιθανότητα επιδείνωσης σε σχέση με άλλους τύπους σκολίωσης (θωρακο οσφυική ή οσφυική σκολίωση). Με άλλα λόγια η μικρότερη πιθανότητα επιδείνωσης των ασθενών που φορούσαν κηδεμόνα οφειλόταν στο γεγονός ότι οι ασθενείς αυτοί, λόγω του τύπου της σκολίωσής τους, είχαν ούτως ή άλλως μικρότερη πιθανότητα επιδείνωσης σε σχέση με την ομάδα σύγκρισης. Η παρατήρηση αυτή έγινε για πρώτη φορά από τον κορυφαίο ειδικό της σκολίωσης Βρετανό καθηγητή Robert Dickson ο οποίος σημειωτέον δεν χρησιμοποιεί κηδεμόνες κορμού στους ασθενείς του με σκολίωση.

Ανάλυση των αποτελεσμάτων 18 εργασιών σε ασθενείς με εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση έδειξε ότι χωρίς χρήση κηδεμόνα η πιθανότητα επιδείνωσης της σκολίωσης σε σημείο που να χρειάζεται χειρουργική διόρθωση ήταν 22% ενώ με χρήση κηδεμόνα η πιθανότητα ήταν 23%.

Την αρνητική επίπτωση στην αναπνευστική λειτουργία που μπορεί να έχει η εφαρμογή κηδεμόνων σκολίωσης έδειξε κλινική μελέτη της αμερικανικής Ομάδας Μελέτης Παραμορφώσεων της Σπονδυλικής Στήλης (Spinal Deformity Study Group) που δημοσιεύτηκε στο τεύχος του Μαρτίου του 2011 του ιατρικού περιοδικού ‘Spine’. Τα στοιχεία της μελέτης προέρχονται από την βάση δεδομένων της Προοπτικής Μελέτης Παιδιατρικής Σκολίωσης (Prospective Pediatric Scoliosis Study) η οποία περιλαμβάνει στοιχεία αντιμετώπισης ιδιοπαθούς σκολίωσης σε παιδιά και εφήβους 8 έως 18 ετών από 15 κέντρα. Η μελέτη διερεύνησε συνολικά 858 νέα άτομα με σκολίωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης. Η εξέταση της πνευμονικής λειτουργίας έδειξε ότι άτομα που είχαν υποβληθεί σε εφαρμογή κηδεμόνων σκολίωσης παρουσίασαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα αναπνευστικής λειτουργίας (παράμετροι FEV1 και FVC) σε σύγκριση με άτομα με σκολίωση που δεν είχαν φορέσει ποτέ κηδεμόνα κορμού.